Rutubet kokusuna karışmışız
Eskimişiz birlikte
Seyredilmiş son tablolarda
Duruyoruz öylece yan yana
Sessizliğe soyunmuş loş ışıkla dolu odada
Yılların ağrısı akarken kalbime küçük ellerinden tutmuşum
Haberim yokmuş…
Üzerimizde yılların kırılmışlığı
İçimizde mutlulukların yıkılmışlığı
Yüzümüzde ise umutların sarılmışlığıyla
Dolu bir hayat…
Aramızda bir karışlık soğuk duvar var ki
Önümüzde bizlerden kalan eski eşyalar…
Bir tablo çizmişiz seninle birlikte bilmeden
Arkamızda ince bir sicimle
Bizi sonsuzluğa idam etmiş duvar
İçimizde tozlanmış sabahlar
Yarını beklermişçesine
Geceyi kovalıyormuşuz
Haberimiz yokmuş…
Kayıt Tarihi : 10.8.2005 15:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Toper](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/10/son-tablolar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!