Son(suz) ve Giz(li) Şiiri - Necdet Arslan

• 

  Kösten Köpelek

  yüzde kırklık mağrur bir çığlık
  aptal ıslatan gibi ağlayan... yüreğinize sağlık...

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Osman Aktaş

  Sayın Arslan, 'Onsuz' yaşamın 'iz'lerini taşıyan şiirinizi sayfanızda bulamadım, tekrar bakacağım ama şunu söyleyeyim; büyük bir emekle kurgulanmış konu bütünlüğü ile süren şiriniz mısra sonlarındaki sözlerin ses uyumu ile kazandığı ahenkle ve daha önce hiç söylenmemiş söz ve dizelerle harika ötesi bir şiirdi okuduğum. Tüm yüreğimle ve tam puanla tebrik ediyorum.
  Prof. Dr. Osman Aktaş

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Talat Semiz

  Gerçekçi yaklaşımda, şiir şairin imgesel coşkusu, algılama biçimi, yorumlama tavrı, öngörüsü, yargılamadaki başarı ve başarısızlığı, gerçekleri elleriyle yakalaması; içsel benliğindeki duyumları paylaşma arzusudur. Yankılanan sen, alınan nefes, coşkusu yaşanan heves tüme varım genellemesinin izdüşümleri gibi ruhsallığın salınımıyla duyarlılık kazanacaktır. Şiirler sadece, dağları, denizleri, dış dünyamızı betimlemek değil, tüm betimlemelerin ötesine geçerek bir haykırışa döndüğünde, şairin iç dünyasındaki bir gıdım mutluluk onun yaşamsal başarısı gibi duracak, paylaşımın derinliğinde bilinenlerden çok bilinmezlikler yatarken, belki de iki ayrı düşünce bir paydada eşitlenecektir. Anlamı ortaya dökmek kadar, anlamı nesnel gerçeklikten soyut kılmak kadar, içselliğin alt-edilmez dürtüleri de bizimle birlikte yaşıyorlar.Şiir, insan ve yaşam...bir semavi anlayışın üçlü teslisi gibi durdukça, yaşamı ve şiiri daha çok irdelemek zorunda kalacağız.... Tam puan.. özel listemde... sonsuz sevgilerimle başarılar.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Aysel Sezer

  Ne tanıdık. Benim öfkemin sesine benziyordu.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Feride Bektaş

  Upuzun bir enlemdi
  Yörüngesinden teğet geçilen
  Birden sallanınca zaman
  Bir fay gibi kırılan…
  
  Umut kaç dönence yaşatılır bir başına?
  Kaç boşluk düşüverir
  Belleğimin verandalarından
  Tutunamayan?
  
  Bir yangın yerinden geçiyorum
  Sımsıcak esiyor ruhumda fırtına
  Donuyorum ama
  ’Nedendir? ’ diye sorulamayan…
  
  Tinseldi, bendeydi, yaşıyordu
  Cılız bir karşı çıkıştı hiddet
  Çapsızdı ivmeleri
  Biçimsiz ve durağan
  Anlaşılmayan…
  
  İndirimli satışlardan arta kalan
  Benekli bir fistan, boyalı...
  Kelepir sepetlerine düşen
  Güvelidir, denilerek dokunulamayan..
  
  Uzaktan geçen asırlık bir marşandiz
  Ray ve kıvrımlar
  Dolanan, kaybolan...
  
  Tutunmaya yüz tutmuş bir yediveren
  Sırnaşık ve kokmayan!
  Yüzde kırklık mağrur bir çığlık
  Aptal ıslatan gibi ağlayan...
  
  Bir kontrolsüz geçişten
  Ötekine doğru boşu boşuna yol alınan
  Adım attıkça uzayan, varılmayan...
  
  Delinen bulutlardan boşalan yağmur
  Aktıkça iki damla bile toplanmayan
  Islanmayan, ıslatmayan...
  Gökkuşağı doğmayan...
  
  Ödünç alınmış vadesiz bir çek
  Karşılıksız çıkan, kırılmayan...
  
  Belki kırık bir taş plak
  Bir antika gibi duran...
  
  Bir deli dalga
  Kıyılara vuran...
  
  Ne dün, ne bugün ne de yarın
  Başı ve sonu bulunmayan…
  
  Gecikmiş ilkyaza küskün dördüncü cemre
  Bereketi olmayan...
  
  Derken
  Bağrımdan kopmuş bir tutam düş olup da
  Adresi bilinmeyen diyarlara doğru
  Tanyerinde savrulan...
  
  Üstat ;başatan sona oldukça akıcı.Yüreğine sağlık.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (34)