Son nefesini yitirdiğinde anlarsın,
her bir nefesinin bayramın olduğunu;
şükredersin zifirin ihtişamına,
susturamazsın çırpınışlarının sayhaları çarpışırken
dört duvar arasında
var-amadıklarına. olamadıklarına.
sırtındaki bir yığın ucube anıya.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Eski sayfalara yeni başlıklar atamazsın…
Güzel betimlemeler
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta