Son Sürat Şiiri - Emre Akbulut

Eskisi gibi degilim artık, bu çocugu bir gör gelip
Anladım ki aşkın gözü sandıgım kadar kör degil.
Yoksun ya sen, ıslak hep aglamaklı gözlerim.
Şans denen şey neden beni bi kez bile görmedi?

Kabuk tutan yarayı tekrar kanatmanın anlamı ne?
Özledimlerine özne degilim anladım ben.
Bu çocuk artık sade kadraj karşısında gülümser,
Sen güneşsin ya hani, mum ışıgını küçümse.(Hadi)

Esen rüzgar degil senin soguklugun üşüten beni
Lanet ilham sadece seni düşündügümde gelir.(Neden)
Tam derken bitti artık, umut yok anlıyorum
Neden yüzüme gülüp kalbe yaşatıyon artçı şok?

Normal mi sence sebepsiz gözden yaş gelmesi?
Hayallerimin ilk sahnesinde kapandı tiyatro perdesi
Pembe dizilere konu degil, ayrılıga bestesin
Giderken yaptın bu kalbe lokal anestezi ~(ölümüyüm ben?)

Uyuyorum. Alarmım öleceğim güne ayarlı.
Kapattım ya gözlerimi ancak ölünce açarım.
Gidişinle kapandı elimde değil bu kalp sana bağımlı,
Yapılacak mutluluk rolüne kendimi yakıştıramadım.

Yoksun. Kokun,nefesin,şu şehir beni terk etti.
Çevremde ki herkes neden benden bir adım geri gitti.
Zaman durdu dedim.Herşey kontrolüm altında.
Duran onlar değil sadece benmişim aslında.

Çıkmaz yollardayım yine yürüyorum son sürat.
Belki biri sana sapar düşüncesine inanıyorum sana inat.
Tarif edilemez bir duygu bu bendeki sen sevgisi.
Yanındakine bakta söyle hangimiz daha gerçekçi.

Geçmişte takılı kaldım,dinlenecek tek şey sen sesi.
Günleri geriye doğru sayıyorum.Pazar sonra cumartesi.
Ateşinle yakıyodun yaa aynı ateşle söndür beni..
Nefesime nefesini kat hayata tutunurum belki..

Emre Akbulut 2011