Gönlümdeki;
Sevğin gün geçtikçe artandı.
Sanki bir bütündük
Bu dünyada sevğilim.
Hep bir arada ayrılmayıp dururduk.
Gözlerime baktığın zaman
Umut verendi güzelim.
Kollarına kolumu takdığım an
Dünyanın bahtiyarıydım
Mutlu yaşayandım o zaman.
Neşeli anları yaşatandık.
Beni güldürerek
Üzüntülü anlarımı bile
Unutturandın yarim
Şimdi ise sonuncu sözün
Nefret mi olcaktı güzelim.
Kayıt Tarihi : 12.5.2010 10:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/12/son-sozun-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!