Son Sözümüz
Bir şafak vakti, sessizliğin içinde,
Adımlar yankılanır darağacı izinde.
Gökyüzüne bakarız, yıldızlar hüzünlü,
Son nefesimizde bir vatan türkülü.
Biz ki fesi sevdik, öyle bildik hayatı,
Ama şimdi şapkanın gölgesi aldı hikayemizi.
Hangi düşünce suç oldu, hangi söz ağır?
Kalbimizde iman var, gözümüzde çağrılar.
Bir anlık direnişti belki bizimkisi,
Ama anladık ki tarih yazıyor herkesi.
Korkar mıyız ölümden, hayır asla!
Vatan sağ olsun diyerek gideriz darağacına.
Ey gök, şahit ol bu son vedaya,
Biz halkız, toprağın can suyuyuz dünyada.
Hatalarımız varsa da kefaret bizden,
Dualarımız milletin selameti için göklere yükselen.
Asılacağız, evet, öleceğiz belki,
Ama bilinsin: Sevdamızdı bu ülke, bu toprak, bu sevki.
Biz ölürüz, dallar kırılır belki anlık,
Ama kökler sağlam kalır, millet olur sonsuz ışık.
Kayıt Tarihi : 11.1.2025 13:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirim şapka devriminde idam edilenler içindir..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!