Son Sözüm Şiiri - Nizamettin Ergül

Üşüyorum Yalın ayağım
Düşlüyorum Tutsağım.

Ağlıyorum Demir Kesildim
Yenildim Bir Kere Hayata.

Pencerelerimi Kapattım Gökyüzüne
İnanmıştım Ben Adaletin Sözüne.

İki Parmağını Soktu Gözüme
Güvenimi Yitirdim Bir Kere.

Sorguluyorum Duvarlara Yumruk Atarak
Duvara sıçrayan Kanımı Tadarak.

Çırılçıplak Hüküm Giymiş Yatarak
Ama olmuş Gözlerimle Özgürlüğü Arıyorum.

Kanım Çekilmiş Kemiklerim Sızlıyor
Köşeye Sıkışmış Kalbim Anamı Özlüyor.

Suratıma İnen Her Sözde İçim acıyor
Kanadım Kırılmış Bir Kere...