Son sözüm Şiiri - Kn Karan

Zaten yoktu son bir sözüm.
Bakamaz, susar kalırdım karşında.
Sormadın da zaten.

Bilirsin sen bana göre olmadığını,
Ucu yaşlı veda satırlarının.
En çok, bilmem kaç güne yer aldığını,
Kirli, paslı, bir yanı mezar derinimde.

Bilirsin geçse de zaman, aramayacağımı,
İhtimali olmayan bitişleri sevdiğimi.
Tesadüf değildi sana bırakılması kararın,
Ya da taşması son damlanın avuçlarından.

Yoktu zaten son bir sözüm.
Söylenen söylenirdi,
Gizleneninse uğradığıydı zaman aşımı.

Dönmeye hazırdı yüzünü nihayetinde,
Acımaya yüz tutmuş çehresi ruhumun.
Çaresizliğin şekliydi,
Esip savuran şiddetinde bulduğum.

Zaten zordu fazladan kaldığın her bir saniye.
İstemedinse de gitmeyi, ısrarlı sessizliğimde,
Kalmadın zaten.

Şimdi usulca kapanma zamanıydı,
Adına açılmış tüm kapıların.
Gece kaçışında,
Karanlığa teşbihiydi aydınlığın.

Zaten yoktu son bir sözüm,
Bakamaz, susar kalırdım karşında.
Sormadın da zaten.
Sorma da zaten…