Son Sözler Şiiri - Maruf Özülkü

Öleceksem yaz vaktinde öleyim
Sıcacık topraklara gömüleyim
Üşümesin ruhum, açsın bağrını
Donmasın gözlerim size güleyim

Öleceksem öleyim öğlen vakti
Ecel gelip hayallerimi yaktı
Kazmalar vurulsun yerin dibine
Belki ışık akar can dehlizine

Güneşli bir günde veda ederim
Geç kalamam, buluşmaya giderim
Soba söner, lamba patlar sonunda
Her şey gider, mazi olur kederim

Öleceksem iş vaktinde öleyim
En meşgul anımda ömrü sileyim
Derin bir ah çekerken son nefeste
Baki dostu anmasını bileyim

Öleceksem kalem elde öleyim
Sevgiliye şiirle döküleyim
Söz bitecek mahşer sabahına dek
Eşiğine sözümle süzüleyim

Öleceksem hemen hazır olayım
Çürümesin ruhum onu alayım
Dünyanıza kör bir çivi çakayım
Duvarına bedenimi yıkayım

Öleceksem ki mecburum; öleyim
Zamanını bilmem ama söyleyim
İyisi mi gel şimdiden öleyim
Öleyim de, daha hiç ölmeyeyim

Öleceksem akşam olmadan gömün
Görmesi kalmadı çünkü gözümün
Oyalanın kendi aleminizde
Hoşçakalın yakında sıra sizde