Son Sözler... Şiiri - Hüseyin Türkmen

Pek iyi değilim bu günlerde ay yüzlüm,
Pek iyi değilim çağla bademim,
En sevilesi yanım, iyi değilim.
Nasırlı elleri ve kocaman balyozları ile
Artık durmadan taş kırıyor Firavun’un köleleri
Kafamın içinde ve boynuma kadar taş kırıklarına batmışım.

Pek iyi değilim işte yağmur damlam, yosun gözlüm,
Vicdanımın ateşinde kaynattığı zifti döküyor
Durmadan yüreğimin sevda pınarlarına
Gözleri yaşlı zebaniler,
Kürek kemiklerimden ateşler fışkırıyor.
Bak, hala kurban ediliyorum
Yeryüzünden silinmiş kavimlerin mezbahlarında,
Bir gün açlık yüzünden, bir gün susuzluk, bir günde sevgisizlik,
Oluk oluk kanım akıyor su kanallarından
Aşk kokulu sevda kokulu kanım akıyor asırlardır.

En çok babalık yapamamak koyuyor,
Sahip çıkamamak çocuklarıma,
Yüreğimde vahşi kedilerin tırnakları geziniyor durmadan,
Pek iyi değilim gerçekten bahar kokulum, papatyam,
Boşuna bakma görmek için halimi göremezsin,
En soğuklarda buğulanmış camların dışında kalanım ben,
En yırtıcılarla ekmek kırıntıları için
Serçe çırpınışlı barış hasretiyle savaşanım ben.

Dedim ya iyi değilim işte,
Kötüyüm, hastayım dememek için diyorum ki
İyi değilim sevdiceğim, üzmek değil derdim
Bilirsin seni ne çok severim ama
Dünya çekici değil artık ve matlaşmış gözlerimle
Donuk bakıyorum hayata,
Alıştır kendini buna sen de
Çünkü ben iyi değilim uğur böceğim, kelebeğim,
İyi değilim bu günlerde…