Son Söz Nihai İlan Şiiri - Sadık Kocabaş

Son Söz: Nihai İlan
Artık ne kül ne kor, ne sığınak ne de intizar kaldı.
Buz kesmek yok, içimde yaktığın ateşte kendi yeminim yanar.
Senet, mühür, takdir; hepsi ezildi bu aşkın altında.
Gölgeni dindirme, bırak ışığınla beraber beni de yaksın.
Şifa değil, hükmün peşindeyim; çürüttüğün yerden gelen yasa.
Kederin değil, senin sonsuzluğun ruhuma yazılmış tek imza.
Dünya kırıksa, bırak kırık kalsın; ben sana tutunarak bütünüm.
O mızrak, o dikenli yol; hepsi kaderin yolu, yürüyeceğim.
Tükenmek bitti; sen benim can veren kaynağım, bitmeyen nehrimsin.
Yıkımı çoktan geçtik, biz senden kalanları birleştirip tanrılaştırdık.
Sözler de, sessizlik de susar şimdi; sadece aşkın fermanı konuşur.
Kilit, zindan, hapis; hepsi seninle olmak demektir, özgürlüğüm budur.
İradem, senin inancının çelikleşmiş hali; bu dağlar senin için devrilir.
Yarım değil, tamamlanmış bir destan bu; son kelimesi sensin.
Boşa akmak yok, her anımız ebediye doğru hızlanmış bir akıştır.
Bu sırrı, bu yazgıyı bilen tek Kalemsiz Şair olur... ve sonsözdür bu kıştır!