Ruhu bedeninde ölmüş bir faniyim...
Mutluluk hep boşa kurduğum hayalim benim.
Yıkılmış bir devleti canlandırmaya çalışmak gibi,
Umutsuz isteklerim...
Sadece geçmişe dair anılarım var içimde,
Suskunum geleceğim yok elimde...
Çizdiğim resimler yosunlu duvarlarda üşüyor.
Ne çizsem, kader onu alıp götürüyor;
Elim eline değmemişken masum aşklarımın,
Araya giren bir anlatıcı,
Her şeyi yıkıp gidiyor, roller hüzne bürünüyor...
Akıntıya karşı atılan her kulaç,
Ölüme bir adım yaklaştırıyor bedenimi...
Aslında hepimiz yakınız ölüme,
Ruhum ölmüşken nefes almak acıtıyor...
Bir damla gözyaşım yok akıtacak,
Kader son sözü söylemiş,
Hiçbir şey yok yapacak...
(26.02.2007)
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!