Son Söz...! ! ! Şiiri - İrem Aslan

İinsanlar ne garip! !
Hala hayata dair emelleri,
Hevesleri,hayalleri,
Bağlılıkları,
Gelecek için planları,
Yarına dair güzel dilekleri var..,
Yaşamımızın pamuk ipliğine sarılı olduğunu hala görmüyorlarmı?
Bigün bu telaşın, bu kargaşanın,bu heyecanın,bu sessizliğin,
Bu çığlıkların sona ereceğini bilmiyorlarmı?
Bazen başımı alıpda kendimi denizin kenarında kuytu bir köşeye Hapsediyorum,
Orda saflığı,beyazı,maviyi,huzuru gördüğüme inandığım için,
Kendimi bu dünyanın boş olduğuna adadığım saatleri bir an olsun unutmak İçindir de biraz belki..
Oraya kimseyi götürmek istemem,orası ki mabedim bildiğim..
Sakladığım,sakındığım,mutlu hissettiğim dünya mekanım,
Bugün yine huzuru bulmak için,kendimi sakinleştirip,toparlamak için oraya Gittim,
Gözümde güzel olan herşey ordaydı,
Ama bugün insanlar anlaşıp,çirkinleştirmek için elinden geleni Yapıyormuşcasına,
Kirlettiler huzurumu,
Görebileceğim en çirkin şeylere şahit oldum,en iğrenç sözleri duydum İstemeden,
Uzaktan seyrederek..
Anladım ki yokk..
Bu dünyadan kendimi götürebileceğim bir mekan yok artık..
Yol boyunca kulaklıktaki sesin kim olduğunu düşünmeden,kendimi dinledim Ses kulaklarımı yırtarken..
Düşündüm..hayatım bir sürü gereksiz insanlarla dolu,haksızzlıklara isyan Etmekle,eleştirmekle,
Her kaldırımda merhabalarım,her yokuşta muhabbetlerim oldu,
Her yanlışa bir cevabım,her olumsuzluğa neden? lerim..
Bugün vazgeçtim sorgu ve suallerden,
Ve yine bir de şöyle düşündüm;
Şimdiye kadar hayatımda olmasını istemediğim insanları hayatımdan silip Atmadım,
Kıyamadım,bir türlü kıyamadım,
İçimdeki melek susmadı susturamadım,
Yüreğimde hep bir empati edası,ve acabalarla dolu bir sürü soru oldu,
İşte ben bu yüzden kimseyi terketmedim,
İçimi yakan kimseler, arkasına bakmadan,hiçkimseymişim gibi bana el Sallayıp dünyamdan giderken..
Benden bir şeyler götürmek üzere,yüreğimi kanatarak,
Bana sadece boş boş hiçbirşey düşünmeden bakakalmak kaldı..
Hiçbirşey hissetmeden,boş boş baktım sadece..
Bana göre o an,yolcu yolunda gerek_ti,
Ve benim için hiçbir yolcu bana bıraktığım gibi dönmeyecekti..
''Bunun sonrası da var'',ve ''döndüğümde''ya da ''gelirsem''gibi sözleri çok Duyduğum için,
Biliyordum,bana hçbiri gönderdiğim gibi geri dönmeyecekti,
Hiçbirinin dönmesini istemiyorum.
Orda donup kalan duygulardı, bundan sonrası boştu,
Bir fotoğraf gibi ölümsüzleşmeyecek olduğunu bildiğim için,
Kelimeler kifayetsiz kalıyor anlatmaya,
Hayallerime de böyle veda edişimden olsa gerek soğukkanlılığım,
Hayatımda hep kararlar alışıma veda edişim de,
Hayata veda edişime kadar devam edeceğini sandıklarımdı,
Şimdi hayatımda bana el sallayıp gidecek insanlarla doldurmayacağım,
Benim için insanların da bi önemi yok artık,
Nasılsa hiçbir insana sağladığım faydadan bi karşılık beklemedim,
Ve zaten bana bi faydası olamayacaktı..
İşte ben sırf bu yüzden insanlardan gidiyorum,
Bana bi yüce Allahım ve onun adıyla başlayan uğraşlarım yeter,
Biraz doğru biraz yanlış yürüyorum..
Gidebildiğim yere kadar gitmek üzere,
Dönmemek üzere ve elveda etmeden,
Bir saman alevi enkazının altında kalıp her daim kendime yürüyorum..
Gözlerimi tüm karşıt düşlere kapadım,tüm adaletsizliğe,
Artık hayatta hiçkimse beni yolumdan,sınırsız düşüncemden çeviremez,
İnsanların cümlesine inanmıyorum..