Son Söz Şiiri - Mehmet Yücel

hani göz gözü görmezdi
hani karanlıktı ve sen karanlığa rağmendin
hani söz dinlemezdin
işitilmesin diye fısıldamıştın
anlaşılmazdın
istediğin bu değil miydi
rötar yapmış bir ulaşım aracı aramadın mı
geç kalmak için
dönüş biletini yırtıp atmadın mı
varmasın diye korsan olmadın mı
yüreğini ağzına getirmedin mi yolcuların
rehin almadın mı
gözüne kestirdiğini
pazarlıklar etmedin mi
kaçmadın mı rehineler elinde
şafak türküsü dilinde
yüzlerinden birini bıraktığın topraklar sahip çıkmadı mı sana
diğer yüzün batmadı mı öğlen oniki sularında

senelerce ekmek yedin
ben açken sen toktun
laf dinleyeceksen benimkini dinle
kardeşiz biz seninle
omuz omuza savaştık biz seninle
ağladığımı sen gördün
bizim göz yaşlarımızı bilirsin
seninkilere pek benzemez
biz ağladık mı
yüreğimizden ağlarız
bizde ihanet yoktur
ne olur olsun
daha dün kardeştik
bugün çıyan olmuşsun

utanmak sonudur hainliğin
sonu olmayan yolun
ütopyanın
oyunun
masalın
adını ne koyarsan koy
al aklını başına

anladın anladın
ne demek istediğimi iyi anladın
bir daha söylemem
bu son sözüm