Son Söz Şiiri - Ali Aldemir

Bilse boşaltıp kendi bedeninden
Verir miydi suyunu kalır mıydı,
Ağlamasaydı güneşle,kar
Sulu demirde son söz.
Olur muydu soğuk ışıltılı,
Ham demir, paslı demir,çelik
Düştü bir çığ sesiyle
Hem de çifte su içmiş demirin.
Kardelen tepeleri
Etekleri açmış dağlarda gül,
Ah
yüreğim
vururlar
tanda
Göz kapaklarım düşer
Vurulur
bir
kuş
düşer,
Kalır kokusu izi yatağımda.
Pişman kardelen hem de bin
Kanadı yaralanmış gülün,
İçerken yaprak üstündeki
En son damlasını yağmurun
Ağlıyordu güneşle, kar
Vurulmuş kardelen,
Yaralı gül
Susmuş sesi kuşun
Ağlama güneşle,kar artık yeter,
İki yaşlı göz bende
Kalmasın
artık
ham demirde,
Paslı demirde son söz.