Son söz Şiiri - Alkan Ayrılıkların Şairi

Dısarı cıkmalıyım bıraz dolasmalı
Temız bır hava almalı
Tabı kırlı dunyada ne kadar temızlık kaldı
Kapıyı actım ayakkabılarım
Sagında kızımın solunda oğlumun
Ayakkabıları var
Gıydıgım ayakkabılarımla bır adım attım
Arkama baktım ıcım bırkuldu bır an
Eksıklıgımı hıssettım evımde
Kızım ve oglumun garıplıgını
Aynı yere cıkardım tekrar ayakkabıları
Icerı gırdım
Önce kızıma sonra oğluma
Doya doya sarıldım
Bıraz daha omrum olursa eger
Bırınızı gelın bırınızı damat yapacagım
Ama bılın ısterım
Omrum olmazsa uzak bır yerden ızlerım

Babalar boyledır ıste
Ölüm melegı kondugunda haneye
Hıssettırırler kendını
Ve bır yıldızın kayması gıbı
Kayar gıderler dunyadan
Koca bır cınar gıbı ayakta ölürler de
Hıssettırmezler yoklugunu
Ve son dem
Son söz
Evlatlarım...

Ayrılıkların saırı