Bir ağacın gölgesinde, niye yanar ki insanlar
Dallarına bakıp bakıp, imrenirken meyveye
Baldan bahsederken, ağzını tatlandırmak için, neden hiç çaba sarf etmezler ki,
Açlık, bunların kaderi olmuştu sanki!
Bir hamle ile uzanım yemek varken,
Erindiğinden, kalkamıyor yerinden
Tembellik ruhuna işlemişti, kimisinin
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta