Son Söz Şiiri - Emrah Kurt

Geceler uzamış ,günler kısalmış
Bütün yaşananlar birer masalmış
Etrafı hasretin acısı sarmış
Bu son sözünde ayrılık varmış

Gözlerine yandım sözlerine kandım
Derdimin dermanı sendedir sandım
Peşinden koşmaktan bıktım usandım
Bu son sözünle yıkıldım kaldım

O yalan sevdanı kimseler almaz
Bu fani dünya sana da kalmaz
Bu sözünle gönlüm teselli bulmaz
Yine de cevabın besbelli "olmaz"

Cevabın değişir diye son defa döndüm
Değişmez tavrını karşımda gördüm
Artık araya aşılmaz duvarlar ördüm
Bu sözünle seni maziye gömdüm

Bakasım gelmiyor inan yüzüne
Saplandı kaldı kalbim hüzüne
Zorlama kendini yaş gelmez gözüne
Alışmak çok zormuş bu son sözüne

Bazen çekinerek bazen korkarak
Mutlu olurdum sana bakarak
Cevabın nedir diye sorarak
Olmaz demiştin son söz olarak

Günlerce gecelerce düşündüm seni
Bir bahar günü yıkmıştın beni
Sana duyduğum ümitsiz aşkı
Ne kadar isterdim benden bilmeni

Herşeyimi verdim kalbim senindi
Dünyanın yükü sırtıma bindi
Bir tokat gibi yüzüme indi
Bu son söz senin gerçek sevgindi

O zamanlar üzüldün sende ağladın
Yalan da olsa gönül bağladın
Canımı yakıp yürek dağladın
Yine de olmaza sözü bağladın

Dalında bekleyen bülbül olsaydım
Elinde tuttuğun sümbül olsaydım
Koklayıp öptüğün bir gül olsaydım
Bu son sözünde virgül olsaydım,
Emrah Kurt-1998/ Şebinkarahisar