Ölüm acı, ölüm gerçek, ölüm son,
Yaşın ister doksan, ister olsun on,
Ecel hiç kimseye söylemez pardon,
Bilmez ki çocuğu, genci, yaşlıyı!
Ölüm haktır, bu dünyaya gelince,
Herkes yaşar, iyi-kötü halince,
Ecel vakti gelip zaman dolunca,
Dinler mi, ne eğik, ne dik başlıyı?
İnsanoğlu bağlanır bu âleme,
Aldırmaz acıya, hem de eleme,
Azrail dinlemez tek bir kelime,
Alır nice güzel hilal kaşlıyı!
Dertli söyler ama dinleyen var mı?
Bu dünya insanın başına dar mı?
Azrail kimseye yolu sorar mı?
Bulur hem topraklı, hem de taşlıyı!
ERDEMLİ-29 Aralık 2016 Perşembe
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 31.12.2016 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Televizyonda bir sahnede gencimiz vatanı için kendi canını düşünmeden feda ediyordu. Kalemi elime alınca bu satırlar ortaya çıktı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!