Yaprak sararınca, sarılır yele
Söz damlaya döner karışır sele
Akıllı sır saklar, söylemez ele
Deli her sırrını, zala der imiş
Ölüyü giydirdim, diriyi soydum
Çaresiz kalınca, âleme uydum
Birinin sırrını birinden duydum
Yolcu gördüğünü yola der imiş
Her âşık gün boyu, cananı solur
Güneşi göremez gün akşam olur
Dertli dertleşecek, birini bulur
Yaprak her derdini dala der imiş
Hiç sinyal vermeden kesilir sürek
Hemen işe başlar kazmayla kürek
Mezara girmeden, boşalır yürek
Herkes son sözünü, sala der imiş
Kayıt Tarihi : 10.12.2016 21:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kara Osman Nalbant](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/10/son-soz-169.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!