Geldik kara kaplı defterimizin sonuna.
Meğer ne acılar çekmişiz bu sevdanın uğruna.
Canımızı koymuşuz mutluluğun yoluna.
Teşekkürler arkadaş işte gördün halimi.
Gözlerini kapatıpta maziye bir daldınmı.
Çekilen çileleri söyle hiç anladınmı.
Okuyup şiirlerden birkaç ibret aldınmı.
Teşekkürler arkadaş kapat artık defteri.
Yıllar sonra bir gün eline geçerse defter.
Film şeridi gibi gözünde canlanır dertler.
Ferhat gibi can-i gönülden sevenler.
Örnek olsun sizlere okuduğunuz şiirler.
Artık kapat arkadaş dertle dolu defteri.
Sen yaşamasını bil önündeki günleri.
Ayrma Rabbim gönülden sevenleri.
İşte böyle dostum unut artık sen beni.
Ferhat ALTUNAY
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta