Son sözümü söylemeye imkan verin,
Dünya boyda mekan verin.
Ben caniyim,
sevdiyimi terki-dünya qoymuşam.
Ben oğruyum,
üzündeki tebessümü soymuşam.
Zemanenin üzü dönsün,
Qapqara ulduzu sönsün.
Günahkar kim,
cenab hakim.
Neden onu el içinde xar eyledim.
Bile-bile özgesine yar eyledim.
Beli bükük,halı üzgün.
Ala gözü dalğın,süzgün.
Qara teli gümüşüdür,
Baxışları gül üşüdür.
Son sözünü mehkemede deyer insan,
Elediyi sehvi üçün dizlerine döyer insan.
Indi o yox,üreyimde ağrım-acım.
Düşüb başdan şahlıq tacım.
Demirem ki yüz gün verin,
Ömürlük sürgün verin.
Kayıt Tarihi : 1.1.2011 08:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/01/son-soz-124.jpg)
Elediyi sehvi üçün dizlə rine döyer insan.
Indi o yox,üreyimde ağrım-acım.
Düşüb başdan şahlıq tacım.
Demirem ki yüz gün verin,
Ömürlük sürgün verin.
tebriklere candan kutlarım muhabbetle
TÜM YORUMLAR (2)