Son Söz Şiiri - Selim Tulgar

Aha geldim gidiyorum,
Yaşamadı sayın beni.
Ömrümce hep suskun kaldım,
Son sözümdür, duyun beni.

Köşe bucak arşın arşın,
Neydi böyle dünya hırsın,
Hani makam, hani kürsün,
Elde sıfır sayın beni.

Anladım ki, dünya malı,
Sel önünde kuru çalı,
Azat edin bu hamalı,
Gasp eyleyin, soyun beni.

Hayat nedir, şöyle bir bak,
Uzun yolda duraklamak,
Dünya işi çelik-çomak,
Bıktırdı bu oyun beni.

BİR yeter, vazgeçtim binden,
Şu nefsimin kibirinden,
Fani dünya külfetinden,
Arındırın soyun beni.

Gurbet elde ölsem bile,
Alıp gidin Göğcebel’e.
Anamın ayak dibine
Boynu bükük koyun beni.

Selim, yüreğinde sızı,
Nerde demen oğlu kızı,
Çok görmeyin duanızı,
İy’insandı deyin beni.
Selim TULGAR
İstanbul/2010