Son sone Şiiri - Şeref Öztürk Usta

Sonelere sone yaz, son soneden ne çıkar

Su yolunu bulurda, gider bendini yıkar.

Ağustos böceğinden bir şarkı olsun öğren

Belki birgün yoluna hazır bir sahne çıkar.

Yitip giden yaşamın belki bu son şansıdır

Sahnede var oluşun en muhteşem dansıdır.

Herkesin yolu biter seninki orda başlar

Bir kez oynamış kaya yerinden kopmuş taşlar.

Her engelli koşuda aşklarda yorulmayan

Sevmek zorlu zanaatmış ustası bulunmayan.

Yazmak sevmenin başı, mısra şairin düşü

Tüm hayatın özeti birkaç satırın işi.

Mektup sensizliğime, sensizliği bilmekti

Sevdim delicesine diyenleri görmekti.

18.Ağustos.2010 Kefken

Şeref ÖZTÜRK (usta)