Son şiirim Şiiri - Melih Üstünel

evet bu sana yazdığım son şiir
yıllar öncesinden çekip gittiğin gibi git
ardına bile bakma sakın
ben alışkınım ihanete puştluğa
alışkınım sırtımda yaralarla yaşamaya
alışkınım arkamdan vurulmaya
sende alıştın birkere beni satmaya
ama bu sefer n'olur ucuza satma sakın
bilirsin ciğerim para eder adamlığımda
çek git artık sevdamı daha kirletme
bana aşka bir küfür daha ettirme
yeter artık bırak beni kaderime
çek git yanlışlarına sakın dönme
ne istediğin bu yarım yüreğimden
bilmezmisin enkazdan yeni çıktım ben
dilime ceza veriyorum
ismini anmamak için
gözlerime ceza veriyorum
seni bir daha görmemek için
ve kulaklarıma ceza veriyorum
satıldığımı bir daha duymamak için
evet bu sana yazdığım son şiir
bu kentin arka sokaklarında
karanlıklara yanlızlıklarıma dalıp gideceğim
sen ise yıllar öncesinden olduğu gibi
sırtıma bir kurşun daha
atmakla skorunu yükselteceksin
ve bırakmaya aç kalmaya korktuğun
o şatafatlı hayatına döneceksin
beni satarken bile söylediğin
aynı adamın koynuna gireceksin
ben ise emin ol ihanet ve darbelerinle
hayatıma devam edeceğim edebilirsem
seni sevmenin verdiği acııyla
belkide bir küfür edeceğim aşka
birdaha inanmayacağım hiç bir sevdaya
evet bu sana yazdığım son şiir
birdaha elime kağıt kalem almayacağım
ama şunu hiç bir zaman unutma
yıllar önce ilk merhaba dediğim günden
bugüne ve bu son sana yazdığım şiire kadar
sana asla yanlışım hatam olmadı olmaz
senin ihanetini hatanı saymayada dilim varmaz
birdaha n'olur sakın çıkma karşıma
hadi git artık ardına bile bakmadan yanlışına
bana ise bir kelime yakışır oda ELVEDA