Kesemiyordum ya hani şu sedaya sevdalı yanımı,
Atamıyordum ya hani dipsiz kuyulara, kıyamıyordum…
Öldürüyorum sevdaya dair tutunan her bir yanımı,
Budamıyorum artık, en değer verdiğim ağacımı;
Sadece kökleri kalacak artık, bu gece yakıyorum tamamını!
Zarar vereceğini bilemezdim ki hiç kimseye…
Gönlüm; benim en çok şımarttığım çocuğummuş meğer…
Bu gece kurban ediyorum, acı verdiklerim adına kendisini…
Vazgeçmek; umudu tamda kanadından yakalamışken,
Tamda rüzgarında bayrak gibi dalgalanırken,
Kendimi boşluğa salıyorum, en çok sevdiğim yanım yüzümden!
Evet, bu gün benim doğum günüm…
Ama yeni bir ilhan ölüyor şimdi,
Farkında olmadan yaptıklarım adına, bırakıyorum.
Ardıma bakmayacağım artık o yakalamadan beni…
Ve üzmeyeceğim artık, hiç kimseyi;
Kendimi kandırarak,
Üzerine sevgi damlatıp,
Kağıtlara döktüğüm yalancı şiirleri yazmayacağım…
Bak bu yeni yaşımdaki ilk noktam,
Biraz erken ama ziyanı yok artık bitti.
10.09.2008 (01:06)
İlhan SağKayıt Tarihi : 10.9.2008 03:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Acılar, siz görmeden gelir bazen... Ya da siz üzerine gidersiniz görmeden... Ve üzerine basarsınız, Taa sıçrar kalbinize kadar... Elden bir şey gelmez, vazgeçmekten başka...
Bir de şairsen daha da zor.
Yüreğine sağlık sevgili İlhan.
TÜM YORUMLAR (9)