Son Şiir Olsun Şiiri - Zümre Arslanağzı

Burukluk var içimde kabul ediyorum...
Yokluğun beni yıpratmaya yetiyor
Ve hiç sevmiyorum senden bi haber olmayı...
Her an duyabilmek istiyorum sesini...

Çok geldi bize bu mesafeler...
Unutur olduk birbirimizi...
Üzgün olduğumu bilmiyorsun mesela...
Bende senin nasıl hissettiğini bilmiyorum...

Başka yüzlerle nefes alıyorum artık
Yanımda senden başka tebessümler var...
Gerçekten de ayrı mı düştük sence...
Yoksa gelip geçici mi bu yangınlarımız...

Fısıldamak yerine haykırmak vardı gök yüzüne
Seni seviyorum diyebilmek vardı ulu orta...
Kendi kendime değil,sana duyurarak söylemek...
Ve hiç ayrı kalmayacağımızı bilmek vardı bir daha...

Şimdi ayrılıklar geçer oldu aklımdan...
Ne fedakarlık kalsın ne de aşkımız...
İstediğinde buydu zaten onca şeyden sonra...
Ve bu da son şiir olsun ardından yazılan
(26-06-2007 / Salı...)