Bir ilkbahar gecesi
başımın üzerini
Azrail’in aldığını,
hayatımda yalnız
bir gecemin kaldığını
bilsem eğer,
uykusuz gözlerim
tan yıldızı gibi kıpkırmızı oluncaya dek
bir şiir yazardım.
Benden sonra dünyanın
gecelerini,
gündüzlerini,
ağaçlarını,
denizlerini,
insanların kaderini,
hayra tabir ederdim yine.
Ve son defa
gönül açardım bir telli saz sesine…
Uyurdum kafamı yaslayıp
ölümün sinesine.
05 Ağustos 1989
Kayıt Tarihi : 22.3.2008 18:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!