Gitmeliydi kar tanesi,
Delice sevdiği çiçeği
Bırakmalıydı yeryüzünde.
İnmeliydi ta derinlere
İçindeki sevda ile
İnmeliydi,zira
Kardeleninin kökleri
Ab-ı hayat diye
Muhtaçtı derinliklerdeki gelişine.
Son kez baktı çiçeğine,
Son kez dokundu tenine.
Sonra gözlerindeki yaşlar,
Eritti taneciği.
Usulca süzüldü damla
Sevdiği kardelenin
Dizlerinin dibinden,
Onu bir daha göremeyeceği
Karanlık dehlizlere
Giderken çığlık attı kardelen:
Gitme! ! !
Artık iyice duyulmaz olan sesiyle
Şöyle inlediği duyuldu damlacığın:
“Gitmek zorundayım can özüm.
Kaldıkça tükeniyoruz
En azından birimiz yaşamalı burada
Ve unutma
Bazen gitmek kalmaktan
daha çok yarar sevdaya'
Kayıt Tarihi : 28.1.2008 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gitme! ! !
duymadı dimi kardelenin sesiz cığlıklarını ve gitti...içim acıdı papatyalar yüreğinize sevgilerimle
AMA O KADAR DA ZORDUR Kİ GİTMEK...GİTTİĞİN YERDE ÇARESİZCE ÖYLECE KALAKALMAK...YARIN YOK OLMUŞ GİBİ...SABİTLENEN BAKIŞLARLA DALIP DALIP GİTMEK YAŞANILANLARA....
NURAY HANIM KALBİNİZE SAĞLIK...ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR... SEVGİLERİMLE...
Kutluyorum sizi..
ne kadar duygusal,ne kadar hoş bi şir bu böyle...
Sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (6)