Son Şiir Şiiri - Metehan Büyükcivelek

Sen kimsin ki! Şiirle benim arama girdin...
Kimsin ki en sadık dostumun yoluna girdin!
Ben seni ararken beni mi buldum sözümde?
Çınladım,çıldırdım yazık ters düştüm özümde!

Ruhumun haykırışları çınlar kulaklar,
Görkemin gürültüsü ağlar mutluluklar.
Sen sevdiğim değilsin,yanımda değilsin
Ben kafeste özgür sen düzlemde eğrisin

Hayalim vasfı iğne ipliğinde gizli,
Emin emimdi,şimdi ezeldende izli.
Katranın kabında çamur tadına erdim
Delinmemiş ince tanesiydim,delirdim.

Sen ilk ve son defa bana ihanet ettin,
Ne aşı ne arzı düşünür oldum,yettin!
Ey Dilber! Seni mi sevdim,sevdireni mi?
Özümü kırdıran! Yoksa bu son şiir mi?

Firak haykırdı:Nidam sükutu eğmesin,
Giden yangına,yangın urgana değmesin.
Bendim ve de ben,benin peşine düştüm,
İlletli vechim yazık ki vehmime üştüm...

Ve artık vazgeçemeyeceğim hiçbir şey yok.
Yaradan! ! Senden başkasına ihtiyaç yok.!
Makberimi kazarken dahi gönlümde sen..
Son şiir..Son saniye..Son nefesim ve ben...