Son Şiir Şiiri - Hamit Pala

Bir sevdaydı vurdu başıma
Olmayacak duaydı bu son şiirim...
Hasret bir şarkı oldu dilimde
Ayrılık kader gibi peşimde
Ben çaresiz derde düşsem de
Mazi şimdi o günlerim
Sevmek en zor şey sevilmek gibi
Sen bil yeter sana bu son şiirim...

Hani sevmiştin sen de beni
Yalan mıydı o bakışlar söyle
Yalan mıydı bunca yaşananlar
Unutabilirsin artık
Sanadır bu son şiirim...

Bir başka esiyor artık rüzgâr
Getirmiyor kokunu bana
Bir başka sallanır çiçekler
Göstermiyor gülen yüzünü bana
Değişti, her şey şimdi sensiz
Hayalin bile düşman bana
Geceler aldı beni koynuna
Isıtamaz eller beni
Anlarsan sana bu son şiirim...

İstersen gel yanıma onunla bununla
Bakmam sana, unutacağım
Yıllarımı boş yere umutla
Bekleyip de avunmayacağım
Mazi olan bu yazdan
Sanadır bu son şiirim...

Geçen yıllar, hasret, kor olsa da
Unutulursun, bir alev gibi yansan da
Karşılaşınca bir gün yabancı misali
Taş yüreğinde sızlayacak
Sanadır bu son şiirim...

Böylesine severken bile seni
Ayrılık, çizgisi olmuş kaderin
Ruhum yalnızlığınla inlerken
Tek dileğim olsun Allah'tan
Sana bu son şiirim...

(Kıvırcık'a)
16.08.1993 Çayırova