Son Şiir Şiiri - Hasan Yeşil 2

Yalnızlığımla
Serdim kelimelerimi,
Kıvrılıp sokuldum
Hayatın bir köşesine.

Birkaç insan ömrü kadar
Küfür ettim,
Yok pahasına
Sattım bütün kelimelerimi,
Sırtladım yükümü
Hafif!
Meğer kelimeler ağırmış
Bir ömür taşıdığım,
Sattım!
Geçmişim öldü az evvel!
Tırnaklarımla kazıyarak
Toprağı,
Gömdüm,
Yarına bir geçmiş kalmamacasına!
Sokakta sorarlar sen kimsin diye,
Kimse değilim!
Emanet bir ömrü
Al giy dediler
Giydim!
Oysa
Ben olmustum
Sen yüreğime dokununca,
Köprüler kurdum;
Yandım,
Ateş oldum
Üşüyen çocuklara,
Tanrıları affettim
Bir bir;
Sözüm yok
Sözüm yok artık
Sattım,
yok pahasına
Kelimelerimi…

Ve
kaybolup gider
Evrenin tarihinden
Bir yıldız
Işığını yavaş yavaş geride bırakıp…