Bir varmış bir yokmuş derdi masallar
Sonu mutlu biterdi,tertemiz aşklar
Duysaydı ağlardı,şirinler,Ferhatlar,
Dağları delecek yürek kalmadı
Mecnun leylasına köle olurdu
Kerem aslı için yanıp ölürdü
O temiz sevdalar kalpte dururdu
Sevdayla yanacak aşık kalmadı
Gördükçe dünyanın çirkefliğini
Kalemim ağlıyor,yazmıyor dostlar
Üç kuruş menfaat peşinde insan
Gerçek sevgiden eser kalmadı.
Sevgiler kurudu bir gül misali
Çıkmıyor fincanda doğruluk falı
Ne olur bilemem sevenin hali
Gülü sulayacak çeşme kalmadı
Yaşananlar yaşandı, geriye dönmez
Acılar çekildi,ağrılar dinmez
Nazımın özlemini kimseler bilmez
Artık yazılacak şiir kalmadı.
Gördükçe dünyanın çirkefliğini
Kalemim ağlıyor,yazmıyor dostlar
Üç kuruş menfaat peşinde insan
Gerçek sevgiden eser kalmadı.
söz:Nazım MİDİLLİ-2010
Kayıt Tarihi : 4.4.2010 01:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!