Son Sığınak Şiiri - Canpolat Pak

Son sığınağımdı gözlerin
Solmayan bir bahar bahçesi
Ruhumun cenneti
Beklerken pınarlarında arınmayı
Kader kitabında okudum
Yokluğunla yaşamayı

Haydi geri ver sığınağımı
Pul pul dökülüyor sensizlik duvarlarımdan
Damla damla kalemin ucundan
Hece hece titreyen dudaklarımdan

Haydi geri ver sığınağımı
Yasında kaldım
Yaprakları sararmış ağaçların
Milyon bakışlı kentin ortasında kaldım
Bitmeyen bir gecenin kabusunda
Bir şiir oldum sonunda
İki mısra arasında kaldım
Haydi geriver sığınağımı