Ben yine odamda kimsesiz kaldım,
Gözlerim percerede seyre daldım.
Sonunda of çekip bir nefes aldım,
Ben gece odada hep yalnız kaldım.
Baktıkca resmine gözlerim doldu,
Elimde verdiğin resminde soldu.
Yalnızlık odada hapisten zordu,
Ben yalnız odamda oda soğuktu.
Yaşlar yuvarlandı işte yüzümden
Bir kuru hayaldin, gittin önümden.
Resminde canlanıp düştü elimden,
Halim kalmadı kalkamam yerimden.
Yıkıldım köşeye kaldım kimsesiz,
Ben artık böyle yaşayamam sensiz,
Odam çok karanlık soğuk ve sessiz,
Artık son sigaram, yaktım çaresiz.
Ramazan Ateş-Nevşehir/1981
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 27.10.2005 18:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!