Son sigara Şiiri - Hasan Yılmaz

Bana bahşedilen ömürden,
Son birkaç günün yaşıyor gibiyim.
Bir avuntu arıyorum kendime,
Her gün başka bir meyhane.
Kırıyorum boşalan şişeleri,
Bir teselli bulamıyorum.

Sinmişim bir köşeye.
Zaman öyle uzuyor ki sensiz.
Bu gün çabuk çöktü akşam.
Biri hem ayrılığı anlatıp karanlığa,
Hem de mektup yazıyordu sılaya.
Biri bir başka yerden vurdu,
Teğetini çizdi hayatın ölüme.

İşte son sigaram.
Teselliler son buluyor artık.
Çevrem sessizleşiyor.
Sanki boşaldı meyhane.
Plaklar ölüm marşları çalıyor gibi.
Belki şimdi belki sonra,
Bir gün
Sana hasret öleceğim.

13.08.1979