Son Sigara Şiiri - Yılmaz Tosun

SON SİGARA
zaman geçiyor daralıyor bu saatteki her saniyedeki zaman dilimleri eriyor buz tutmuş bedenimdeki küllenişler toz oluyor.
zamanı durdurup geriye almak geçiyor içimden. fazla uzak değil bir nefes daha sigara içimlik zamana dönmek geliyor içimden son bir sigara daha yakmak o sigaradaki dumanla birlikte karışmak istiyorum zamana.
ellerini çekme benden perçinleyelim birlikte yüreklerimizi,öyle bir tutuşturalımki bedenlerimizi sonsuzluğa doğru küllerimizden yaradılalım tekrar.
son sigaram bu son sigaram artık tövbe ediyorum sensiz geçen zamanlarımda sigaraya.
ama bu sigaranında tadını doya doya almak istiyorum çekerken zehri içime seni içime çeker gibi hissetmek istiyorum seni.
son sigaram meleğim bu sensizlikte içtiğim son sigaram.
bak son bahar gelmiş çınar ağaçları dökmüş yapraklarını,süslüyor gözlerimizdeki baharları.bak göçmen kuşlar,turnalar öyle bir süzülüyorki akdenize doğru öyle güzel bir heybet oluşturmuşlarki gökyüzüne isminin baş harfini yazmışlar bulutlara bıraktığı izlerle. bense elimde son sigaram onları izliyorum gözlerimde minik bir gülümseme ile seni hayal ederek.
göçmen kuşlar gidiyorlar ama şunu unutma hayalim unutma sakın unutma bir gün gelecek,yine yeşerecek bu yüreğimdeki orman.bir gün gelecek yüreğimdeki sahra çölleri yem yeşil olacak ve mutlaka bu giden göçmen kuşları tekrar gelecek tekrar dönecekler mutlaka ama mutlaka kalbimizin başkentinden mutlaka tekrar geçecekler.
bu son sigaram sensiz içtiğim meleğim bu son sigaram senden habersiz içime çektiğim.
ama çok umutluyum hasretim sigaramdaki duman gibi değilse içime çektiğim dumanla tekrar döneceksin bana mutlaka yine bir beden olup birlikte içeceğiz sigaramızı.
küllerimizden tekrar doğup yaratacağız hayallerimizi......

YILMAZ TOSUN....