Çok uzak semalardan düşüncelere daldığımda,
Düşler bile hayal geliyor,
Anlatamıyorum kendime...
Yüreğimdekini dinlesem,
Çık git diyor, yapamıyorum
Çaresizlik beni buluyor,
Kaçınılmazlardan burada yanlızlık...
Belkide öpmek için can atıyorum
Kendi hayalet sevgilimi
Bir görüyorum, bir kayboluyor
Gökyüzündeki silik yıldızlarda...
Hergünün doğuşu bir umut oluyor,
Düşünceler aşina sevme umutlarına,
Kalbim hala bir taş gibi,
Ya yere düştüğünde bir taş bırakıyor kendinden,
Ya da bir iz derinlerden...
Neleri umut sayıpta geldim,
Neler gerçek benim için,
Artık ben bile bilmiyorum neler yalan,
Gören bir umut körüyüm belkide,
Ayırt edemeyen faniyi...
Aşk lazım; gözlerime ilaç,
Sevmek lazım ruhuma yeni melhem,
Sevmek lazım, bu son sevgiler bitmeden...
(Berk Gülen - Toronto- 12/10/2005 00:12)
Berk GülenKayıt Tarihi : 22.10.2005 19:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!