Ben körelmiş yanlarımı hasretle biledim sensiz saatlerimde
Kör oldum, karanlıkla sevişmeyi öğrendim
Bakamayacak olsam da gözlerinin hayali ile sardım gözlerimi
Sustuğuma bakma sen maddenin sevdalısı
Dilim dudağım gömülse de umutsuzluklara
Yüreğim coşkun bir pınar misali çağlayıp haykırmakta
Seni sevsem de artık sevmiyorum
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
