Son Sevdadır İstanbul Şiiri - Ayhan Demir

O müstesna gözlerin, sardı bütün gecemi,
Sensiz solan gönlümün, izlerinde İstanbul.
Bir tek sana müptela, bir tek hazan mevsimi,
Yıldızların altında, ıslanırken İstanbul,
O sahilde her sabah, ağlıyorken İstanbul.

Şahit olmuştu bize, şu rıhtımda sandallar,
Kız Kulesi üstünde, uçuşan şu martılar,
Dinmiyor bak kalbimde, o acılar, o yaşlar,
Yine sen hatıramda, canlanırken İstanbul,
O sahilde her sabah, ağlıyorken İstanbul.

Kadıköy'e vapurlar, kalktı bizden habersiz,
Çamlıca'dan bu şehri, seyretmedim ben sensiz,
Yine bülbüller sustu, kaldı gönlüm sevgisiz,
Türabında goncalar, açıyorken İstanbul,
O sahilde her sabah, ağlıyorken İstanbul.

Görüyordum her zaman, ruyalarımda seni,
Bilmem neden unuttun, uzaklarda sen beni,
Şimdi bir bir savruldu, aşkımızın izleri,
Şu Boğaz'da rüzgarlar, esiyorken İstanbul,
O sahilde her sabah, ağlıyorken İstanbul,

Ebrularda nakşetsem, o en güzel resmini,
Alev alev yaksaydın, o küllenen sevgimi,
Şimdi nerdesin bilmem, ne çok özledim seni,
Derin derin maziye, dalıyorken İstanbul,
O sahilde her sabah, ağlıyorken İstanbul.

Gözlerine takılmış, denizlerde maviler,
Ya İstanbul aşkı bu, ya da gönlüm derbeder,
Artık bırakın beni, bırak geçsin seneler,
Şu kalbimin attığı, son nefestir İstanbul,
Belki saran tenimi, son sevdadır İstanbul.