Son Seslenme Şiiri - İbrahim Ünlü

Ve ben sana sevdam derim
Dilara diye seslenirim
Sonra ben sana ey Zühre diye seslenirim
Zühal yıldızımsın derim
Mehlikamsın
Yangınımsın
Ey behram diye sana seslenirim
Nalanımsın derim
Ey canam diye seslenirim
Ey mah diye seslenirim
Ey yar
Ey heyezan
Ey mustarip zülüf
Ve ben sana ay tenlim derim
Ve ben sana gece gözlüm derim
Ve derim sana düşlerimde sevmişliğim

Sonra seslenirim sana
Mavi kız, deniz kokusu, kokunun mavisi diye!
Sonra ben sana
Göz kapaklarını kapatma diye seslenirim
Ben sana sevgilim derim
Sevdiğim derim
Seni seviyorum küçüğüm derim
Ben sana habersizim derim
Yalnızlığımsın diye sana seslenirim
Can sıkıntımsın derim
Beklediğimsin derim
Kara düşüncemsin diye seslenirim
Yalancı baharım nerelerdesin
Gel artık yıldızlar mesihi diye
Gözlerine seslenirim.

Ve sonra sen seslenirsin bana
-git!
Ben sana seslenirim ardından
-ölmeliyim!
Sonra sana nevbaharım derim
Halk eyle bendeki düzensizliği diye sana seslenirim
Ben sana avazlaşırım
Gözlerinde bir pentagram yanıyor diye
Sonra susarım
Seni susarım
Sağırca susarım
Dilsizce susarım
Konuşmamaya yeminli bir dil gibi susarım!

03 OCAK-27 MART 2004
KONYA