bu şiir sana sevgilim
bu sana ilk ve son seslenişim
bir yaz esintisiyle başlayan
o büyülü aşk
alıp savurmuştu beni sonbahar akşamlarına
dalimda koptum ve savruldum uzaklara
birden boşlığa düştüm
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
hüzün şiire yürür. bazen bir davettir bazen bir haykırış bazen ise kaçış. tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta