Son sesleniş Şiiri - Kerem Altınbaş

Ey sonsuzlukta kaybolmuş ruh,
Duy seslenişimi, duy beni Tanrım.
Kayboldum, yalnız kaldım,
Karanlıkta kaybolmuş bir yoldaşım.

Son seslenişim bu sana,
Sonsuzluğa doğru kaybolurken.
Ama senin sevginle dolu kalbim,
Her an seni hissetmekle dolu.

Yolculuğum sona eriyor,
Ve seninle yeniden bütünleşiyorum.
Karanlıkta kaybolmuş bir yoldaş,
Senin sevginle aydınlanıyorum.

Gözyaşlarımla yıkadım kalbimi,
Sonsuzluğa doğru koşarken.
Ama senin sevginle dolu hayatımda,
Her an yeniden doğuyorum.

Son seslenişim bu sana,
Sonsuzluğa doğru koşarken.
Ama senin sevginle dolu kalbim,
Her an seni hissetmekle dolu