Son Serzeniş Şiiri - Faruk Yiğit Araz

Bittiğim, damla damla tükendiğim,
Dirhem dirhem eridiğim,
Umutlarımı son çağırışa yüklediğim yerdeyim...

Vakti geçmiş bir sevda var içimde,
İçimi, için için kemiren,
Yutkunup kahrı,
Kızgın, dargın ve mecâl'sizim...

Feryâdın- figâna, gecenin- buhrâna karıştığı yerdeyim,
Senden ötede, sana en yakın yerde,
Yüreğinde,varlığımı ispatlamaya çalıştığım kör noktadayım! ...

Son sêrzênişimdir,
Son davetimdir aşka...

Hürriyeti elinden alınmış, bir kara yazgının failiyim,
Bakire umutlarımı, tek celsede boşayacağım yerdeyim...

Sensizliğin için de, seninleyim! ...

Bir yazgı düşün sevgili,
Düşün ki; yaşamak tek taraflı,

Bir yaşanmamış sevda düşün,
Düşün ki, acı'sı her dem yaşanan...

Bir gömüt var şimdi yüreğimde,
Mûnker ve nekir meleklerinin,
Kesif sorularıyla dimâğıma, varlığının aksini ispatlamaya çalıştığı...

Direnmeye bitâp düştü yüreğim,
Ve ben suskunum!
İlk defa böyle nâmahrem kaldım aşka...

Aşk bu,
Nadan kalır kelimeler, naçar kalır alfabe...

Öyle ya;
Yürekten dökülen kelamlar, yazılmıyor satırlara...

Ben intihâr olayım gözlerinde,
Ben lâl olayım gözbebeklerinde,
Sen anla!