Kalem elimde
Vakitlerden gece
Ve Haykırışın en sessiz halidir yazdıklarım
Mağrur bir komutan acizliği ruhuna
Çare bulmaya çalışan bir gelinciktir esbabın.
Saydık günleri hiç bitmeyecek gibi
Yarınlara kavuştuk belki biraz mutlu gibi
Yalanla aşk ekmeği pişirilmezmiş anladım
Bizim aşkımız bile ayrılık gibi…
Zahmet etmesin ayacıkların artık
Seninle gelecek zemheriye razıydı tenim
Anladık anlaşılmaz olduğumuzu
Ellerinden zehirli lokumları ölene kadar yerdim…
Varsın varmasın bize gülünç
Biz o gülüşü alırız ödünç
Har içinde yanan ateş bizdik güya
Son seferimizde mağlup olduk, köz olduk söndük…
Kayıt Tarihi : 22.6.2023 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!