İstasyonun cilalı mermerlerinin üstünde şakıyordu ayakkabısı
Bir ayağı arkadan topallayarak yalpalayan bedenini takipte
Bu son seferiydi, ne olursa olsun yakalamalıydı trenini
Güneş doğurgan renklerle boyanmış kızıl gökyüzünde batarken
Ceketinin içinde ufak biletini çıkardı, kan lekeli
Gözlerini kısıp sayıları ve harfleri görmeye çabaladı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta