Çarpmıyor artık emanet kalbim.
Bu gece hüznüm boğulmaz oldu.
Sevgiliye hasret çeken gözlerim.
Nedendir teselli bulamaz oldu.
Dağılmış her yana sefil saçlarım.
Göz kapaklarım açılmaz oldu.
Önüme düşmüş mağlup kollarım.
Yâr elinden derman bulamaz oldu.
Bekledim her sabah ama nafile...
Postacı evime uğramaz oldu.
Hedefsiz menzile giden ayaklar
Yâr bahçesine uğramaz oldu.
Kalmadı güvenim fani dünyaya
Yâr gönlünden bade sunmaz oldu.
Son seferinde de muzaffer olup
Şahadet şerbeti içirmez oldu.
Kayıt Tarihi : 13.6.2019 19:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!