Son Sefer Şiiri - Adem Ulutaş

Irmakları içsen kanmazsın suya
Dudakların çatlar sekerat anı
Gözünü yumarken sonsuz uykuya
Son nefeste vermeyesin imanı

Perdeler kalkacak o an gözünden
Olacaksın Azrail’den haberdar
Çare biter can çıkarken özünden
Ne eşinden ne dostundan fayda var

Aldın, sattın şu pazarı bekledin
Birazdan bitecek gam ile keder
Kervanına hangi yükü yükledin?
Dönüşün yok bu çıktığın son sefer

Gözünden geçecek tüm hayat filmin
Tuttun mu dünyada muhasebeni
Mezarında olmaz halın kilimin
Sererler toprağa bu kez de seni

Yiyip, içip giydirdiğin bedeni
Beklide kabrinde kurtlar yiyecek
Sağlığında sevip sayanlar seni
Kim bilir arkandan neler diyecek