Sözlerin kıvranır zülmün çağında
Karanlık gölgenin bela ağında
Sürgün mevsimlerdir göğünden yağan
Yılların pişmanlık sağanağında
Sahte resimlerle örtünmüş yüzler
Acılar burcunu bekler öksüzler
Vicdan mı? Yağmanın şehrinde esir
İnsanlık ufkunu terketmez güzler
Zihin coğrafyamız geçti kevgiri
Her harfi kırklamak silemez kiri
Kahrolası karanlığı kusarken
Ruhun depreminden kaldı mı diri?
Bu soysuz pusudan kurtulmak için
Ölmeden ölümün yolunu seçin
Mazlumun boynunu sıkıyor urgan
Anadan, babadan ve yârdan geçin
Haydi çek geceyi kapansın perde
Sökecek şafaklar, deva bu derde
Saadet asrından sevdanı bürün
Yalınız kalsanda bu son seferde.
Kayıt Tarihi : 18.1.2010 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
teknik ve içerik açısından güzel bir çalışma...
saygılarımla selamlıyorum...
TÜM YORUMLAR (2)