Son Sayfa Şiiri - Sedat Kesim

Belki de bu son sayfa sana ayırdığım
Artık ne kalemim yazar seni nede ismin kalır dudaklarımda
Hüzün çökecek belki de yine zindan gecelerime
Nelere alışmadı ki bu gönül elbet buna da alışırım

Zor olacak biliyorum
Kanlı hançerler saplanacak kalbime
İdam edilecek sorgusuz sualsiz sana olan duygularım
Bir ölüm sessizliğinde şimdi baktığım her yer
Hiç birşeyin rengi kalmamış
Ve hüznün en koyu haliyle çizilmiş bir resim
Bizi anlatıyor belkide ama renksiz tatsız tuzsuz nedir nedir bu halin

Bitti bitti artık buraya kadar artık yok baharlar
Yine bir umut olsun diye uyandığım sabahlar
Böyle olsun istemezdim oysa
Kapatmak isterdim bu can yakan yarayı
Her aşkın sonu mutlu bitmeli bence
Kavuşamadı belkide leyla ile mecnun
Ama çok büyüktü aşkları

Dedimya bu son sayfa sana ayırdığım
Nelere alışmadı ki bu gönül elbet bunada alışırım
Artık ne kalemim yazar seni nede ismin kalır dudaklarımda
Ne yazık ki rast makamında değil şarkılar
Artık hepsi hüzün makamında

Sedat Kesim